The Pies grenlandzki , znany jako qimmiq w języku grenlandzkim, zajmuje szczególne miejsce w sercach i kulturze Eskimosów. Te potężne psy zaprzęgowe pomogły Eskimosom przetrwać i prosperować przez tysiące lat w surowym arktycznym klimacie. Oprócz tego, że są psami pracującymi, psy grenlandzkie mają także głęboki charakter znaczenie symboliczne dla Inuitów.
Pies grenlandzki jako symbol kulturowy
Aby zrozumieć symbolikę psa grenlandzkiego, należy najpierw docenić, jak głęboko te psy są powiązane z kulturą Eskimosów. Archeolodzy uważają, że Eskimosi przywieźli ze sobą wczesne psy pragrenlandzkie, kiedy migrowały na Grenlandię z Ameryki Północnej około 4500 lat temu.
Przez stulecia i tysiąclecia spędzone w brutalnym arktycznym klimacie, rasa ta rozwinęła się w duże psy husky, które znamy dzisiaj. Pies grenlandzki odegrał integralną rolę w koczowniczym stylu życia Eskimosów, którzy podążali za fokami, wielorybami, karibu i innymi zwierzętami łownymi w tundrze. Ciągnęli ciężkie sanie wypełnione żywnością, zapasami, a nawet przyczepami kempingowymi Eskimosów. Bez psów zaprzęgowych życie Eskimosów po prostu nie byłoby możliwe.
Tak więc, chociaż Inuici z pewnością polegali na psie grenlandzkim w celach użytkowych, psy również przyjęły znaczenie symboliczne reprezentujący:
znaczenie powolności
Te symboliczne znaczenia ujawniają, dlaczego pies grenlandzki stał się dla Eskimosów czymś więcej niż tylko psem pracującym — był czworonożnym reprezentantem ich kultury.
Mitologia i folklor psów grenlandzkich
Biorąc pod uwagę ich szanowany status, nie jest zaskoczeniem, że psy grenlandzkie zajmują także ważne miejsce w mitologii Eskimosów i opowieściach ludowych. Według jednej z legend dziewczyna o imieniu Aningaaq zaginęła podczas zamieci pod nieobecność jej rodziny. Kiedy schroniła się w igloo, duchy jeden z jej przodków przyprowadził miot szczeniąt, aby dotrzymać jej towarzystwa. Te szczenięta pozostały przy niej, ogrzewając ją swoimi ciałami, aż do powrotu rodziców.
Zatem pies grenlandzki jest powiązany z takimi pojęciami jak:
Kolejna znacząca warstwa symboliki wywodzi się z praktyki Eskimosów polegającej na nadawania psom znaczących imion odzwierciedlających pożądane cechy charakteru. Na przykład Inuk oznacza człowieka, podczas gdy Anguta oznacza bądź silny jak mężczyzna. Neutralne pod względem płci imię Aviaq oznacza ładną pogodę, co jest pomyślnym znaczeniem dla psa zaprzęgowego.
biblijne imiona żeńskie
Ta tradycja jeszcze bardziej ugruntowuje pozycję psa grenlandzkiego jako przedstawiciela najwyższej rasy cnoty Kultura Eskimosów: siła, wytrwałość, lojalność i nie tylko.
Upadek i ponowne pojawienie się psa grenlandzkiego
W XX wieku wkroczenie zachodniej kultury do Arktyki przyniosło ogromne zmiany dla Eskimosów i ich ukochanych psów. Gdy silniki przyczepne zaczęły zastępować pojazdy napędzane psami, rasowe psy grenlandzkie stanęły w obliczu upadku, a nawet wyginięcia. Wraz z odejściem kulturowym od psich zaprzęgów, znaczna część związanego z nimi folkloru, mitologii i symboliki również zanikła.
Jednak w ostatnich dziesięcioleciach można zaobserwować odrodzenie się dumy z psa grenlandzkiego. Ekolodzy za priorytet uznali zachowanie rasy, a przywódcy Eskimosów uznają, że te psy stanowią istotne ogniwo w ich historii i tożsamości. Jako symbole kulturowe, pies grenlandzki i przypominające wachlarz futro z ich ogonów powiewające na wietrze nad zaprzęgiem saneczkowym nadal symbolizują ducha Eskimosów.
Wniosek
Dla mieszkańców Arktyki psy grenlandzkie nigdy nie były tylko psami. Przez stulecia współzależności rasa wplatała się w strukturę społeczeństwa i tożsamości Eskimosów. Nawet gdy postęp technologiczny zmienia Arktykę, lojalny, ciężko pracujący pies grenlandzki pozostaje żywym symbolem niesamowitej odporności zarówno ludzi, jak i psów. Duch tej rasy prawdopodobnie będzie nadal inspirował i urzekał wyobraźnię także w przyszłości.
